مهندسی برق شاخه‌ی الکترونیک دارای
گرایشهای طراحی آنالوگ، مدارهای
دیجیتال، ادوات میکرو و نانوالکترونیک است.
گرایش های دکتری مهندسی برق الکترونیک
طراحی آنالوگ، گرایشی است که در گذشته‌ی نه چندان
دور به عنوان نمادی برای یک مهندس الکترونیک بوده
است. به گونه‌ای که وقتی نامی از
مهندس الکترونیک برده می‌شد، مدارات الکترونیکی آنالوگ شامل سلف، خازن
، مقاومت و
تقویت کننده‌های عملیاتی در ذهن تداعی می‌شد. امروزه این شاخه از مهندسی الکترونیک
با حفظ
کاربری خود در طراحی مدارهای آنالوگ برای استفاده در وسایل خانگی، سیستم‌های
ارتباطی و پروژه‌های عمدتاً
تجاری به تدریج شاخص بودن خود را از دست می‌دهد. برتری
ویژه‌ی سیستم‌های دیجیتال بر آنالوگ،
امروزه باعث شده تمایل بسیاری برای طراحی بر
پایه‌ی سیستم‌های دیجیتال به‌وجود آید و اگر این عصر را عصر
دیجیتال بگوییم، سخنی
به گزافه نگفته‌ایم. مهندس برق در شاخه‌ی الکترونیک دیجیتال در کنار مهندسین
مخابرات در انجام پروژه‌های مخابراتی و پیاده‌سازی بهینه‌ی طرح‌های مخابراتی نقش
عمده‌ای ایفا می‌کند. طراحی
بردهای FPGA، طراحی بردهای کنترلی با استفاده از
میکروکنترلرهای عمومی یا خاص از جمله فعالیت‌هایی است
که در تخصص این گرایش است.
علاوه بر کاربردهای نظامی، با توجه به دیجیتالی شدن اکثر وسایلی که به صورت
روزمره
با آن ها سروکار داریم، نیاز ویژه‌ای در کشور به مهندسین توانا در این زمینه دیده
می‌شود. گرایش
ادوات میکرو – نانو الکترونیک از گرایشهای
نو ظهور است که بحث‌های آن در مرزهای دانش واقع است. بیشتر
فعالیت‌ها در این زمینه
در کشور جنبه‌ی تحقیقاتی دارد و از اهداف تاسیس چنین گرایشی در کشور نیز رشد
علمی و
پرورش نسلی از دانشمندان متخصص در زمینه ی تکنولوژی‌های نانو است.
